wie is Corien Karssen?

Corien Karssen (1967)
Fysiotherapeut en sinds 1995 osteopaat (D.O.) 
Geregistreerd bij het N.R.O. en heeft zich verder gespecialiseerd in:

  • fasciatherapie aan het Internationaal College voor Fasciatherapie – Methode Danis Bois – te Gent.
  • Strain-Counterstrain methode van Dr. Jones.
  • Geintegreerde technieken van Frank de Bakker.

Telefoonnummer: 0629240432
mailaddres: info@praktijkvoorosteopathie.nl

Werkwijze

Aangrijpingspunt

Het aangrijpingspunt is het lichaam, en het doel van de behandeling is – naast een circulatie- en mobiliteitsverbetering – tevens het bewustzijn van het lichaam te vergroten, met het accent op de relevante onderdelen.

Het Lichaam

Komt de cliënt met een duidelijke fysieke klacht dan is het lichaam als eerste aan de beurt om aandacht te krijgen. Allereerst natuurlijk een goed onderzoek om de kinken in de kabel naar boven te krijgen. Hierbij gaan we er vanuit dat er een soort hiërarchie in het lichaam aanwezig is, waarbij de voorkeursrichting van beweging van de organen hoger op de ladder staan dan de beweeglijkheid van de ledematen. Er zal dus allereerst aan de organen gewerkt worden om die vrij te maken opdat de extra steun die de rug en spieren moesten geven om de balans in stand te houden ongedaan wordt gemaakt.  Dit ontspant al enorm. Indien dit niet voldoende is om de klacht te verhelpen, zal er meer specifiek gewerkt worden middels de diverse technieken. Soms is mechanisch werken niet geschikt, ook al is de hulpvraag een puur lichamelijke. Dan is het lichaam zo verhard dat er geen blijvende invloed kan worden uitgeoefend op de harde zone. Dan moet er iets worden gedaan aan het lichaamsgevoel, opdat de cliënt er zelf ook weer bij kan.

Bewustwording

Hoe gaat deze bewustzijnsvergroting in zijn werk.
Op het moment dat de handen contact maken met de huid, en de aandacht vervolgens gericht wordt op de binnenkant van het lichaam, krijg ik een indruk over de status-quo, de mate waarin het weefsel beweegt. De beweeglijkheid van het weefsel is een indicatie voor het functioneren ervan.

Deze indruk wordt door mij vertaald naar een verplaatsing van de huid waardoor de cliënt kan voelen wat er zich onder de huid afspeelt.
Op deze wijze wordt de cliënt zich laagje voor laagje, structuur voor structuur, bewust van wat er gebeurt, en krijgt er na verloop van tijd weer ‘zeggenschap’ over. Je mag ook zeggen – krijgt er weer gevoel in van een andere orde dan alleen pijn.
En daarmee is de eerste voorwaarde geschapen om het lichaam weer zelf onder controle te krijgen.
De attentie/intentie van de behandelaar – in een wat later stadium gecombineerd met de attentie/intentie van de cliënt zelf – doet het bewustzijn, de ontspanning, de bewegingsuitslag en daarmee tevens de circulatie van vloeistoffen en energie van de behandelde lichaamsstructuur toenemen.

Deze werkwijze kan helpen iemand zijn lichaam weer terug te geven, iemand weer een gevoel van thuiskomen te laten krijgen in zichzelf. Er was immers ooit een ontspannen lichaam. Je kan hiermee een verstoorde intieme relatie herstellen.

Een fasciale osteopatische behandeling is geen eenrichtingsverkeer: het vereist samenwerking, betrokkenheid en intensiteit van zowel behandelaar als cliënt.

corien karssen

Neem contact op


    Persoonlijke visie

    Mijn eigen visie heeft zich gedurende een twintigtal jaren werkervaring gevormd, en die wil ik graag delen, tevens om een indruk te geven van mij als behandelaar. Dit zal vooral die mensen aanspreken die verder willen kijken dan alleen hun fysieke klachten.

    Ons lichaam wil gekend worden, gezien worden, ervaren worden, geliefd en vooral bewoond worden, net als de persoon die we zijn.
    Daarnaast kampen we allemaal met een wezensangst om te leven, te ervaren, te voelen, om te zijn.

    Het verkrampte lichaam

    Deze wezensangst kan ons weerhouden ons open te stellen en/of over te geven aan het leven zoals het op ons af komt. Het kan ons weerhouden om liefde te kunnen ontvangen, om geraakt te worden door onze omgeving, of om ons eigen lichaam te voelen en te ervaren. Langzaam maar zeker raken we vervreemd van ons eigen lichaam, hetgeen zich uit in een gespannen en vermoeid lijf en in een neiging tot depressieve gevoelens.

    Als een baby nog in de buik zit, is hij in principe in een toestand van gelukzaligheid, wat zich kenmerkt door een compleet ontspannen lijfje. Hij weet nog niet wat er boven zijn hoofd hangt, kent nog geen angst, en heeft nog geen bewust mentaal leven. Dan is er de geboorte en de eerste echte confrontatie met de buitenwereld – dit geeft een (eerste) angstreactie, het wezentje schrikt zich ‘wezenloos’. Om deze emotionele ervaring een plaats te geven gaat het kind met zijn zintuigen die hij ineens tot zijn beschikking heeft, trachten te controleren en beschermen. Hier ontstaat de eerste spanning in het lijfje, die vooralsnog een beschermende functie heeft. Naarmate we opgroeien, afhankelijk van ons leven, bouwen we steeds meer van dit soort onbewuste spanningen op totdat we niet meer beter weten.

    Angst is vaak een aanleiding tot wel of niet handelen, denken, voelen enz. Het maakt dat het lichaam zich verkrampt en vernauwt, verslechtert de aan- en afvoer van voedingsstoffen en energie en beperkt de circulatie en drainage van de lichaamsstructuren. Vroeg of laat neemt hierdoor de conditie van het weefsel af en wordt de basis gelegd voor blessures en beperkingen.

    Dit is in mijn ogen de verborgen basis van veel (complexe) fysieke klachten.

    Toch kan, afhankelijk van je eigen attitude, een fysieke klacht het beste zijn wat je kan overkomen. Je kunt niet meer om je lichaam heen, je zal er wat mee moeten aanvangen. Dat is ook wat het lichaam eigenlijk van je vraagt. En zo kan een klacht het beginpunt worden van een zoektocht naar de oorsprong van de pijn en een uitnodiging om je lichaam beter te leren kennen en ervaren. Sterker, het kan je leven verrijken en verdiepen.
    Je kunt hier een zingeving van pijn in zien. Maar dat is alleen zo als je je probleem tegemoet treedt met de juiste – soms enorme – inzet.

    Lichaam en Geest

    Daarnaast is deze wezensangst niet onze vijand maar inherent aan het leven, mits we hem maar durven te voelen en erkennen, het is per slot de keerzijde van vertrouwen. Stel je gaat iets doen wat je extreem eng vindt, maar je doet het toch, in vertrouwen (denk aan bijv. bungeejumpen). Dan zal je een extreem diepe vorm van leven ervaren, juist omdat angst en vertrouwen hand in hand gaan.

    Praktisch gezien is het voor een hoge levenskwaliteit noodzakelijk om je lichaam en geest op een lijn te krijgen. Nu is die geestelijke component – het mentale – in onze complexe, competitieve maatschappij meestal ruim voldoende aanwezig, maar voelen we in het algemeen te weinig van ons eigen lichaam door de vele onbewuste spanningen.
    De huid, dat lukt nog wel, maar een bot, een spier, een orgaan of bloedvat voelen wordt al een stuk moeilijker. Bewustzijn opbouwen, in de letterlijke zin van het woord, maakt dat we ons lichaam optimaal kunnen gebruiken. Hoe bewuster ons lichaam, hoe ontspannender, hoe beweeglijker en hoe meer gevoel er doorheen kan.

    Geluk, liefde en levensplezier

    Emoties, geluksgevoel, liefde voor onszelf en omgeving ervaar je met je lichaam.
    Iemand met veel pijn, maar bijzonder gelukkig, zal zijn pijn anders ervaren als iemand zonder dat geluksgevoel. Aan de andere kant zal iemand die geheel gezond is en geen fysieke klachten heeft – maar niet het vermogen of de mogelijkheid heeft om liefde te voelen, zijn of haar leven niet als compleet ervaren..
    Om kort te gaan, gezondheid en ziekte en het wel of niet daaronder lijden, is erg relatief. Het hangt zeer af van ons vermogen om liefde te voelen en levensplezier te ervaren.

    Corien Karssen